باغ گل

زمستان ، همه ی رنجهایم را درو کرده و آنها را در باغچه ام مدفون کردم.

هنگامی که فروردین باغچه ام گلباران شد و زمین و بهار، ماه عسل خویش را جشن گرفتند ، باغ من از گلهای فوق العاده و استثنایی پر بود . همسایگانم آمدند و گلها را ستودند و ه ریک گفت : ” وقتی که زمستان شد در فصل کاشت، آیا تو از دانه های گلهایت به ما خواهی داد تا بتوانیم در باغچه هایمان بکاریم؟ “.

( جبران خلیل جبران )