فاحشه

بر درگاه پنجره ات نشسته ، عابرین را نگاه میکنی .

در سمت راستت خواهر مقدسی می بینی و در سمت چپت فاحشه ای .

در عین صداقت با خویش میگویی : ” چقدر این یکی شریف است و آن یکی نانجیب “.

اما اگر چشمانت را ببندی و گوشهایت را بگشایی ، زمزمه ای در فضا خواهی شنید که با تو میگوید :” این یکی مرا در دعاهای خویش می جوید و آن یکی در دردهای خویش ، و در روح هر یک از این دو اسکله ای برای لنگر انداختن ذهن من وجود دارد “.

( جبران خلیل جبران )